وصف حال چرگر
چرگر 
خوشا چرگر خوشا آب و هوایش
خداوندا نگهدار از بلایش
به بالا کوه سندان چون نگهبان
نظارت می کند هر لحظه هایش
به پایین دشت حاصلخیز و سر سبز
زمین و باغ های پر بهایش
به مشرق می دمد خورشید گلها
که زرین گل بود نقش و نمایش
به مغرب سد پر آب قاشقچی
صفای مردمان با صفایش
بهاران تا رسد بر تن نماید
به کوه و دشت سبزینه قبایش
تو گویی قطعه ای از باغ جنت
به چرگر خالقش کرده عطایش
بخندد در چمن گل های زیبا
ز اشک چشمه های بی ریایش
به داروخانه باز طبیعی
گیاهان لبالب از دوایش
به فصل گل به دامان طبیعت
ببین گردشگران با وفایش
به مردان غیور آن ببالم
بنازم بر زنان با حیایش
وطن چون مادری بر ما عزیز است
هزاران جان و دل باشد فدایش
من این شعری که گفتم قطره ای هست
ز اقیانوس لطف و مهر هایش
ز تهران قطعه شعری از مقدم
کنم تقدیم اکنون از برایش
کلمات کلیدی :
» نظر